Verpleeg- verzorgingshuizen en thuiszorg

Ik merkte regelmatig dat cliënten met dementie me angstig aankeken als ik bij ze binnenkwam voor de ochtendzorg. Ik kon nooit zo goed peilen waarom. Een collega adviseerde me als het ware steeds opnieuw voor te stellen bij binnenkomst. Nu zeg ik vaak: 'Goedemorgen, ik ben zuster Lieke en ik kom u wassen'. 

Een cliënt van mij wil niets tegen me zeggen. Tegen collega's praat ze wel. Er is naar mijn idee niets voorgevallen, maar ze lijkt me niet te mogen. Ook als het om zorggerelateerde zaken gaat, wil ze niets tegen me zeggen.  Hebben jullie dit wel eens meegemaakt? En zo ja, hoe ben je hiermee omgegaan?