Terwijl er steeds meer wordt versoepeld en de besmettingen dalen, dringt er weer een nieuw probleem aan in de zorg. De uitgestelde zorg moet worden ingehaald. Daarvoor zijn zorgprofessionals – die de energie hebben om hun schouders er weer onder te zetten, die zich gewaardeerd voelen en waarbij het ziekteverzuim laag is – keihard nodig. Alleen blijkt in alle sectoren dat die zorgmedewerkers er (straks) niet zijn. 26% van de zorgprofessionals zegt vak te verlaten. Dit komt uit een peiling van NU’91 onder bijna 2000 zorgprofessionals.
Zo geeft 52% van de respondenten aan dat er meer ziekteverzuim is dan normaal. Zorgprofessionals, of hun collega’s, zijn uitgevallen omdat zij zelf besmet zijn geraakt met COVID-19. Maar ook de hoge werkdruk en mentale druk eisen hun tol. Langdurige uitval, door bijvoorbeeld burn-outs, zorgt ervoor dat zorgprofessionals niet zomaar terugkeren op de werkvloer. Waardoor gaten in de roosters ontstaan. Meer dan 60% geeft aan de werkdruk hoger te ervaren dan normaal. 13% geeft aan de pandemie als traumatisch te hebben ervaren, 49% vond het erg druk en 51% noemt het chaotisch. Stella Salden, voorzitter NU’91: “Het zijn allemaal factoren die ervoor zorgen dat de rek in de zorg er nu echt uit is. Daar moet eerst iets aan worden gedaan, voor er überhaupt wordt gesproken over inhaalzorg.”
De beroepsorganisatie geeft al langer aan dat met de dalende besmettingscijfers nog niet alle problemen zijn opgelost. Salden: “Je ziet dat ons land langzaam weer opengaat. Daar zijn wij natuurlijk ontzettend blij mee. Maar dat de besmettingen dalen, betekent niet meteen dat de torenhoge werkdruk in de zorg ook afneemt. Bovendien is dat een probleem dat vóór corona ook al speelde. Nu de coronazorg afneemt, merk je dat veel zorgprofessionals daarvan nu pas de klap krijgen. Meer dan een jaar hebben zij op hun tandvlees gelopen en een groot maatschappelijk belang gediend door de zorg draaiende te houden. Het is volgens ons dan ook meer dan logisch dat er nu eerst voor hen wordt gezorgd.”
Dat zorgen voor de verpleegkundigen en verzorgenden, kan volgens de beroepsorganisatie op meerdere manieren. Om te beginnen door beloftes waar te maken, zoals de eerder toegezegde zorgbonus van € 500. Uit de peiling blijkt dat 64% het onacceptabel vindt dat deze wordt gehalveerd. Als argument wordt genoemd dat hierdoor zichtbaar wordt dat er sprake is van weinig waardering. Dit gebrek aan waardering wordt al langer genoemd als probleem. Ruim 26% geeft zelfs aan het vak te willen verlaten, onder andere vanwege geen waardering en de te hoge werkdruk. Daarnaast geeft 12% aan een andere functie te willen.
Salden: “We kunnen het niet meer blijven gooien op de term ‘roeping’. Mensen die in de zorg werken, zijn professionals die een serieus vak beoefenen. Daartegenover moet een passende waardering staan. Niet een eenmalige bonus, maar een structurele loonsverhoging. Daarnaast zijn meer zeggenschap over het vak en doorgroeimogelijkheden van belang om duurzaam te investeren. Maar eerst moet er tijd komen voor het eigen herstel van onze verpleegkundigen en verzorgenden.” De beroepsorganisatie is inmiddels, samen met de achterban, bezig met een eigen herstelplan dat later aan VWS wordt gepresenteerd.
